Biz Mugglelar için masallar ne ise, Ozan Beedle'ın hikâyeleri de büyücüler için o. Öte yandan, bu ikisi arasında bariz bir fark var. Kitaptan alıntı yapacak olursak:
''Muggle masallarında kahramanın dertlerinin kökünde genellikle büyü vardır -kötü cadı elmayı zehirlemiştir, prensesi yüz yıllık uykuya sokmuştur ya da prensi korkunç bir canavara dönüştürmüştür. Ozan Beedle'ın Hikâyeleri'nde ise kendileri sihir yapabilen ancak sorunlarını çözmede bizim kadar zorlanan kahramanlarla karşılaşıyoruz.''
Kitapta beş tane hikâye var, hikâyelerin aralarına Rowling'in çizimleri serpiştirilmiş; her hikâyenin sonunda da Dumbledore'un notları yer alıyor. Hikâyelerin çoğu bana bir şekilde tanıdık geldi-sonuncu hikâyeyi önceden okuduğuma eminim hatta-. Hoş hikâyelerdi, ancak çok beğendiğimi söyleyemem. Hikâyelerden ziyade, Dumbledore'un notlarını beğendim aslında. Büyücü kültürünü tanımak için iyi bir kitap yine de. Bu arada, kitabın kapağı çok hoş değil mi? ^_^
Puan: 4
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder