''Kurtuluş ümidi, altı asırlık yaşama geleneğinin karşısında idi. Hiçbir milletin tarihi bu kadar trajik bir çelişme görmemiştir. Bu çelişmede doğru yolu seçmek bir fazilet işi olmaktan çıkıyor, herkesten beklenemeyecek bir görüş üstünlüğü gerektiriyordu. Buna karşılık yanılanları suçlandıramazdınız; zira menekşe, rengi mor olduğu için ne kadar suçlu ise, bu insanlar da yanılmaları yüzünden ancak o kadar suçlu idiler.''
Akşehir, 1919. Her hanenin savaşa gönderdiği birisi var, giden dönmüyor. Salih ise kolunu kaybetmesi neticesinde dönmesiyle bir istisna oluyor. Ancak tek kaybettiği şey kolu değil, benliği aynı zamanda. Meyhanelerden çıkmıyor, Rumlarla arkadaşlık ediyor ve halk ondan nefretle bahsetmeye başlıyor.
Bir gün Salih, gene meyhaneye gittiğinde kapının kapalı olduğunu görüyor ve içeride Rumların Pontus devleti kurmak üzerine yaptıkları konuşmalarına kulak misafiri oluyor. Bu olay onda değişimi tetikliyor, sol kolunu da sağ kolu kadar iyi kullanabilmek için alıştırmalar yapıyor. Meyhaneye gitmeyi bırakıyor, Rumlarla ilişiğine son veriyor. Kendisini iyice geliştirdikten sonra aynı cephede savaştığı Doktor Haydar Bey'e gidiyor, ne yapabileceğini öğrenmek için. Doktor da ona Kuvayı Milliye'den bahsediyor, Salih de onlara katılıyor.
Bu arada Akşehir'e bir hoca geliyor: Mehmed Reşid Efendi. Ona İstanbullu Hoca deniyor. Halk onun sözlerinden çok etkileniyor, zira çok iyi bir konuşmacı kendisi, ancak Kuvayı Milliye'ye karşı. Kuvayı Milliyeciler onu kendi taraflarına çekmeye çalışsa da İstanbullu Hoca her seferinde hayır diyor. En sonunda onun için vur emri çıkıyor. Öldürülmekten kaçan İstanbullu Hoca, Küçük Ağa'ya dönüşüyor, görüşleri de değişiyor Kuvayı Milliye'ye dair. Dilden düşmeyen bir isme dönüyor Küçük Ağa.
Kurtuluş Savaşı'nı halkın gözünden aktaran, sürükleyici bir kitap. Herkesin bu savaş için yaptığı bir şey var, doğru ya da yanlış. Tarihin ders kitaplarımızda okuduğumuz kadar basit olmadığını göstermesi açısından da başarılı.
Puan: 4,5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder