Tazecik Kitap Yorumu: Erebos - Ursula Poznanski

   Bu aralar çok şükür epey iyi kitaplar okudum. Bu da onlardan biriydi ancak... bu kitabı okudum diyemem. Yedim, yuttum. Ne sürükleyici bir kitaptı öyle!

   Nick'in okulunda garip bir işler dönmektedir. Öğrenciler birbirlerine bir CD vermekte ve kesinlikle ve kesinlikle bu CD'den söz etmemektedirler, kim sorarsa sorsun. Bu CD'yi alan öğrencilerde de bazı sorunlar belirmeye başlamıştır, okulu kırmak, okula gelse de aşırı yorgun olmak vs. Hatta okuldaki çocuklardan birinin dolabında silah bile bulunmuştur.

   Nick'e CD verilmemiştir ve Nick kimseden neler olduğunu öğrenemediği için deliye dönmektedir. Ama bir gün, ona da CD verilir.

   CD'de Erebos adında bir oyun vardır. Son derece gerçekçi görüntü ve seslere sahip olan, ayrıca, anlatım bozukluğu yapmadan oyuncuyla konuşabilen bir oyun. Oyunun amacı, oluşturulan karakterle savaşlara girmek, seviye yükseltmek ve İç Çember'e girip, Ortolan'la yapılacak büyük savaşa katılanlardan birisi olabilmek. Ancak şöyle bir durum var, eğer oyunda bir defa ölünürse, bir daha oynamak mümkün değil. Nick'in karakteri ölmek üzereyken, oyunun içindeki haberci karakteri onu alıp bir yere götürüyor ve ondan bir görevi yerine getirmesini istiyor. Bunun karşılığında Nick'e oyun dünyasında birçok hediye verecek. Ne var ki verdiği görev, oyunda gerçekleşen bir şey değil. Gerçek hayattan bir şey. Bir kutuyu bir yerden bir yere taşıması isteniyor. Nick bunun bir şaka olduğunu düşünüyor, ancak gidip baktığında, kutu gerçekten de habercinin söylediği yerde. Karakter ne zaman ölmeye yaklaşsa, bu şekilde görevler devam ediyor.

   Oyunun birkaç kuralı daha var. Gerçek hayatta oyundan bahsedilemez. Kişi, oyunu tek başına oynanmak zorunda. Ayrıca, görev verilmediği sürece CD'yi kopyalatmak da yasak. Eğer kurallardan biri bile çiğnenirse habercinin kesinlikle haberi olur ve oyuncu atılır.

   Kitabı okurken bir soru var akılda hep: Bu oyunun amacı ne?

   Bir insan bir saplantısı yüzünden ne kadar ileri gidebilir, bunu görüyoruz kitapta. Ben Nick'e kitap boyunca, oyuna aşırı bağımlılığı sebebiyle kızdım, ne var ki benim bu kitabı okuyuşum da, onun oyunu oynayışı gibiydi :D Bir şey daha, oyundan bahsetmek yasak, söylemiştim, ama zaten oyuncular oyunu isteseler de anlatamıyorlar, oyunun neden bu denli güzel olduğunu tarif edecek kelime bulamıyorlar, sönük kalıyor lafları. Aynı şeyi, ben de bu kitabı anlatırken de yaşadım. Anlatılmaz, okunur. Cidden.

   Kitabın kapağını pek beğendim, yıpranmış havası hoşuma gitti.

   Kitabın her bir bölümü ayrı bir güzeldi. Aşırı sürükleyiciydi. Sonu da harikaydı. Sıkılmadan bin defa okuyabileceğim kitaplar arasına girdin Erebos, tebrikler :D

Puan: 5