THE GOBLIN BOOK - BRAD MELTZER
On his deathbed, my grandfather gave me The Goblin Book.
“It’ll work for you,” he whispered. “It will.”
Don’t worry. I was confused too. I didn’t like creepy old grandfathers who talked in riddles. It was annoying.
But he explained how it worked. How a reader – usually a smart one – would be holding a book, lost in a story. And then, the book would feel odd in the reader’s hands.
The book would feel heavy, then lighter, then heavy again.
And then the reader would have the oddest feeling of all: that inescapable feeling that someone was watching them.
It was true, of course. That was the gift of The Goblin Book. With it, I could find any reader…and watch them through their book.
The best part?
I can see you right now.
I can.
No, you think to yourself.
But I can. And I’ll see you again tonight.
Half-Minute Horrors, edited by Susan Rich
Ama görebilirim. Ve bu gece tekrar göreceğim de.
***
(becerebildiğimce çevirmeye çalıştım)
GULYABANİ KİTABI - BRAD MELTZER
Dedem ölüm döşeğindeyken bana Gulyabani Kitabı'nı verdi.
''İşine yarayacak,'' diye fısıldadı. ''Göreceksin.''
Merak etmeyin, benim de kafam karışmıştı. Bilmecelerle konuşan ürkütücü yaşlı dedelerin hastası değildim. Sinir bozucuydu.
Ama kitabın nasıl iş gördüğünü açıkladı. Bir okuyucu-zeki bir okuyucu, genelde- hikâyenin içinde kaybolmuş bir halde, elinde bir kitabı tutacaktı. Sonrasında kitap, okuyucunun ellerinde bir tuhaf hissettirecekti.
Önce ağır, sonra hafif, sonrasında yine ağır.
Ve sonra da okuyucu, olabilecek en tuhaf şeyi hissedecekti: izleniyor olduğunun kaçınılmaz hissi.
Doğruydu bu his, tabii ki. Gulyabani Kitabı'nın güzelliği buydu. Bunun sayesinde herhangi bir okuyucuya erişip... onu kitabından izleyebilirim.
En iyi tarafı ne mi?
Seni şuan görebilirim.
Bunu yapabilirim.
Hayır, sen öyle sandın.
Bunu yapabilirim.
Hayır, sen öyle sandın.
Ama görebilirim. Ve bu gece tekrar göreceğim de.
Yarım Dakikalık Korkular, düzenleyen Susan Rich
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder