24 Ocak 2016 Pazar

Kısa Kesmek İcap Ederse: The New World, The Wide,Wide Sea, Snowscape

   Serinin ilk kitabı Umut Bıçağı'nın yorumu burada.

   Serinin ikinci kitabı Sorgu ve Yanıt'ın yorumu burada.

   Serinin üçüncü kitabı İnsan Denen Canavar'ın yorumu burada.

   Kaos Yürüyüşü serisine son noktayı koydum (sanki ben yazmışım gibi :P).

   Kaos Yürüyüşü serisinin üç tane yan kitabı var. Kitap dediğime bakmayın, kısa romanlar. Bunları okumayı pek istiyordum ve gördüm ki, Patrick Ness'in sitesinden bunları ücretsiz indirebiliyoruz. Siteye buradan ulaşabilirsiniz. (Hikâyeler mail adresinize bir linkle gönderilecek, o gönderilen linkten hikâyeleri okuyabilirsiniz, ne var ki o link büyük ihtimalle açılmayacak, çünkü Türkiye'de yasaklı bir site. Yasaklı sitelere ise nasıl girileceğini anlatmama da lüzum yok :D Şu an bunu yazmakla bile yanlış yapıyor olabilirim, ama cidden o sitenin niye yasaklandığını anlamadım.)

   Hikâyelere gelecek olursak...


The New World (Yeni Dünya) - Patrick Ness: Serinin 0.5 numaralı kitabı (çok tuhaf bir cümle oldu, ama ne yapalım). Ama serinin istediğiniz kitabından önce veya sonra okuyabileceğinizi düşünüyorum.
   Kitapta Viola ve anne babasının, Yeni Dünya'ya inmek için seçildikleri andan itibaren yaşadıklarını Viola'nın ağzından dinliyoruz. (Küçük bir hatırlatma: Todd, Umut Bıçağı'nda Viola'yı bataklıkta, bir enkazın yakınlarında buluyordu.)
   Bu kitapta, yerleşimci gemisindeki işleyişe bir göz atma fırsatı buluyoruz. Vee, elbette Bradley'yi görüyoruz. Bradley ile ilgili birkaç nokta, serinin devam kitaplarında karşımıza çıkıyor. Kitapları okuyanlar bu küçük ayrıntıları seveceklerdir bence.
   Çok duygusal bir hikâyeydi. Başlarda Viola'nın tavırlarına sinir olsam da, kendisinin sonradan edindiği kararlı tavır hoşuma gitti. Puan: 4


The Wide, Wide Sea (Engin, Engin Deniz) - Patrick Ness: Serinin 2.5 numaralı kitabı. Bu kitabı en azından ilk kitaptan sonra okumanızı öneririm. Tabii ikinci kitaptan sonra okursanız daha iyi olur.
   Bu kitapta, Sorgu ve Yanıt'ta bahsi geçen, deniz kıyısındaki yerleşim yerinin son günlerini okuyoruz. Haliyle, Şifacı Coyle da yer alıyor bu öyküde. İnsan Denen Canavar'da beklediğim, ancak göremediğim ''iyi niyetli'' Şifacı Coyle'u bu kitapta gördüm, huzura da erdim.
   Kitap esas olarak imkansız bir aşkı ele alıyor. Çok şaşırdım açıkçası okurken. Bu ilişki çok gerçekçi işlenmişti; ikisinin birbirine olan hisleri ve çevredekilerin onlara bakış açıları... Çok etkilendim.
   Bu kitap da epey duygusaldı, özellikle sonları. Öykünün sonu, ucu açık olsa da, umut dolu oluşu bakımından hoştu. Puan: 4


Snowscape (Kar Umacısı) - Patrick Ness: Serinin 3.5 numaralı kitabı. Bu kitabı muhakkak üçüncü kitaptan sonra okuyun, kesinlikle önceden okumayın. Bu yorumu da, eğer üçüncü kitabı okumadıysanız, okumayın.
   Bu kitapta görüyoruz ki, yerleşimci gemisi iniş yapmış, insanlar uyandırılmış ve Manklarla tam bir barış sağlanmış.
   Önceki yerleşimcilerle yeni gelenlerden bir grup insan, dünyayı keşfe çıkmaya karar vermiş, bu yolculuk süresince dünyanın dört bir yanındaki Manklar da kendilerine yardımcı olacak. Bu keşif grubunda Lee ve Wilf de yer almakta. Anlatıcımız da Lee. Kendisinin anlattıkları da, haliyle Wilf'in gördükleri. İkisini de pek seviyorum, bu açıdan iyi oldu bu hikâyeyi okumak.
   Yolculuğun bir noktasında grubumuz saldırıya uğruyor, ancak bu saldırının kim veya ne tarafından düzenlendiğini anlayamıyorlar. Saldırıdan bir grup Mank'ın sayesinde kurtuluyorlar. İşin ilginç tarafı, bu Manklar Feza'ya bağlı değil, dünyanın kalanından ayrı bir toplulukları var. Ancak yine de dostça yaklaşıyorlar keşif grubuna. Onları ağırlıyorlar yerleşim yerlerinde, onlara saldıranın ''Snowscape (kar umacısı)'' olduğunu anlatıyorlar. Ancak bu Mankların bir şeyler gizliyor gibi bir halleri var, sonradan açığa çıkıyor bu sırlar... Spoiler! Omelas'ı Bırakıp Gidenler diyeyim...
   Kitabın olay örgüsünü çok beğendim. Bence bu öyküden uzun bir roman bile çıkabilirdi. Dünyayı keşfetmeye devam etsinler, ne de güzel olur, ha Patrick Ness? Neyse. Kitabın sonu da, seriyle ilgili aklımızdaki bir soru işaretini gideriyor. Buna bir ''yaşasın'' deyip, gidiyorum. Puan: 5

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder