Tazecik Kitap Yorumu: Ölüm - Charlie Higson

   Serinin ilk kitabı Düşman'ın yorumu burada.

   Bu kitapta, Düşman'da yaşanan olayların yaklaşık bir yıl öncesi anlatılıyor.

   Kitap, bir okuldaki öğrencilerle başlıyor. Öğretmenleri hastalığa yakalanmış, öğrencileri yemeye çalışıyor. Çocuklar, okulun en üst katındaki yatakhanede kalıyorlarmış bir süredir, ancak artık tüm hayatlarını orada geçiremeyeceklerini anlamış durumdalar. Okuldan çıkmaya karar veriyorlar.

   Amaçları okuldan çıkarak, bir grup çocukla beraber kiliseye yerleşmiş olan Matt'in yanına gitmek. Oraya gittiklerinde ise kimse onlara kapıyı açmıyor, sonradan bu okul grubu, arka kapıdan içeri girmenin bir yolunu buluyor. Girdiklerinde yoğun bir duman bekliyor onları, kilise grubu içeride ateş yakmış, ancak içeriyi havalandırmamışlar, şimdi de karbonmonoksit zehirlenmesinden baygın haldeler. Okul grubu, onları dışarı çıkartıyor.

   Bir süre sonra baygın çocuklar uyanıyor. Onların başlarındaki Matt uyanır uyanmaz zırvalamaya başlıyor. Rüyasında Kuzu diye birisini görmüş, Kuzu onlara yeni dünyalarında önderlik edecekmiş vs. Sonradan okul grubu, Matt'in çok daha önceleri kafayı yediğini öğreniyor diğerlerinden.

   Daha sonra, iki grup birleşiyorlar ve silah bulabileceklerini bildikleri bir yere doğru yola koyuluyorlar(silahtan kastım balta, levye, motorlu testere falan). Orada yetişkinlerin saldırısına uğruyorlar. Savaşı kaybetmek üzereler. O sırada bir mucize oluyor. Bir otobüs gelip, kurtarıyor onları. Ve, otobüsü kullanan bir yetişkin! Halbuki çocuklar sanıyor ki, dünya üzerindeki tüm yetişkinler hastalanmış halde.

   Otobüs şoförü Greg ile oğlu Liam, Emirates Stadyumu'na gitmek istiyor. Eğer yol üzerinde inmek isteyen olursa da indirecek çocukları.

   Bu kitapta, ilk kitapta aklımıza takılan bazı sorular açıklığa kavuşuyor. Okul grubundaki çocuklardan bazıları bir beyin takımı oluşturuyor, yetişkinlerin neden hastalandığına veya neden çocukları yediklerine dair fikir yürütmek için. Ben pek bir şey bulabileceklerini sanmıyordum açıkçası, ama beni şaşırttılar. Takdir ediyorum sizi, sevgili beyin takımı :D

   Charlie Higson, olayları nasıl bu kadar iyi bağladın? Özellikle de kitabın sonunu nasıl bu kadar harika yazabildin? Canımı sıkan tek nokta, yine çocukların ölümünü bol keseden yazmışsın. Karakterlere bağlanmaya gelmiyor yahu. Neyse, yaşadıkları dünya güllük gülistanlık bir yer değil, o yüzden laf etmeye pek de hakkım yok.

   Yorumu bitirmeden önce küçük bir not: Bu yorum, bloga yazdığım 100. kitap yorumuymuş :D

   Edit:
   Serinin üçüncü kitabı Korku'nun yorumu burada.

Puan: 5