Tazecik Kitap Yorumu: Komplo - Ursula Poznanski

   Ursula Poznanskiciğim, ne yaptın sen?

   Kitapta, geleceğe bakıyoruz. Dünyayı kar kaplamış, insanlar küreler inşa etmiş ve bu kürelerin içinde refah içinde yaşayan insanlar, bir de bu kürelerin dışında yaşayan Yabanıllar var. Yabanıllar çok zor koşullarda hayatta kalmaya çalışıyor ve kendilerine yardım etmeye çalışan küre sakinlerini öldürüyorlar. Herkesin bildiği bu.

   Ana karakterimiz Ria, bir akademide okuyor. Akademide yedinci sıradaki bir öğrenci, mezun olduğunda büyük ihtimalle bakan sözcülüğü gibi büyük bir iş yapacak. Bir gün Ria kütüphaneye kitap tesliminden sonra dönerken, sırf kestirme diye, şimdilik çeşitli oda yapımları sebebiyle kapatılmış arka çıkışı kullanıyor. O sırada oradaki odalardan birindeki bir konuşmaya kulak misafiri oluyor. Üç kişi konuşuyor, bunlardan iki tanesi akademideki mentorlardan. Bir de birisi daha var, ancak Ria adamın kim olduğunu bilmiyor. Bu adam, akademide bazı öğrencilerin küreleri tehdit edecek türden bir komplo kurduğunu ve başkanın da bu sorunun giderilmesi yönünde talimat verdiğini söylüyor. Sorunun giderilmesinden kastı, bu hainlerin ortadan kaldırılmaları elbette. Adam bazı öğrenci numaraları söylüyor, bu numaralar arasında Ria'nın, arkadaşı botanikçi Tomma'nın ve akademide bir numara olan Aureljo'nun numarası da var. Diğer öğrencilerse, Ria'nın sonradan öğrendiği üzere, Fleming adında bir tıp öğrencisi, Dantorian adında bir güzel sanatlar öğrencisi ve Tycho adında da bir bilişim teknolojileri öğrencisi.

   Kısacası, bu altı kişinin bir araya gelip de komplo falan kurduğu yok. Belki de bir yanlış anlaşılma. Ancak daha sonra, bir gün törende, başkanla görüşecek olan ''şanslı kişiler''in isimleri açıklanıyor. Bu isimler de, o adamın verdiği numaralarla aynı.

   Sonra, olaylar gelişiyor, gelişiyor. Ne var ki tahmin edilebilir bir şekilde gelişiyor. Bu puan kırmamda bir sebep. Başka bir sebepse, kitap boyunca bu öğrencilerin neden komplo kurmakla suçlandıklarını öğrenemememiz. Belki serinin ikinci kitabına saklıyordur yazar cevabı, ama ben bu taktikten nefret ediyorum doğrusu. Sanki ben bir sonraki kitabı okumak zorundaymışım gibi. İnat değil mi, okumayacağım işte.

Puan: 3