Neyse ki ahlaken zarifim ben!
Böyle bir züppe gibi giyinip süslenmem,
Pek cici olmasam da süsüm tamam;
Özellikle şunu hiç aklımdan çıkarmam:
Hafif hareketler, zoraki vicdan,
Gözleri çapaklanmış uykudan,
Paçavralaşmış bir onur, yitirilmiş bir hedef.
Yürürken hiç parıldamaz üstüm,
Özgürlüğüm, gururumdur tek süsüm.
Boydan yana fakir olsam da,
Taşıdığım ruh giysi olur bana;
Bel bağlamam bir yığın kurdeleye,
Bıyık gibi kaldırır aklımı,
Her yerde şakırdata şakırdata.
Gerçekleri çeviririm bir mahmuza.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder